در این تکنولوژی، شبکهی عصبی دیجیتالی تصاویر تهیهشده توسط ماهوارهها به کاشیهای کوچکتری تبدیل شده و پیکسلهای موجود در هر یک از این کاشیها دستهبندی میشوند. سپس با تحلیل پیکسلهای قرارگرفته درکنار هم متوجه میشود که آیا سطح مدنظر از پنل خورشیدی تشکیل شده است یا نه.
در این فرایند که با استفاده از هوش مصنوعی انجام میشود، از خطاهای انسانی جلوگیری میشود، دقت کار بالا میرود و مهمتر از همه، کار شمارش با حداکثر سرعت و کارایی انجام میشود. شمارش پنلهای خورشیدی با این روش تنها چند هفته طول میکشد؛ در حالیکه در روشهای عادی ممکن است ماهها و حتی سالها به طول بیانجامد، بدین ترتیب ممکن است اطلاعات نادرستی به دست آوریم؛ زیرا در این حین احتمالا پنلهای جدیدی نصب شدهاند که فرایند شمارش را طی نکردهاند.
همچنین، با استفاده از دادههای این شمارش، دولت دربارهی استراتژیهای خود در زمینهی انرژیهای تجدیدپذیر تصمیمگیری میکند، ضریب نفوذ پنلهای خورشیدی در بین مردم را اندازهگیری میکند و حتی با استفاده از تحلیل تعداد پنلهای هر منطقه، وضعیت اقتصادی مردم آن منطقه را بررسی میکند.